یک تیم بین المللی از دانشمندان ، راهی برای تولید گندم با کیفیت بالاتر کشف کرده اند. محققان دانشگاه آدلاید و مرکز جان اینس بریتانیا یک محرک ژنتیکی را شناسایی کردهاند که ویژگیهای عملکرد گندم را بهبود میبخشد، که به طور غیرمنتظره میتواند منجر به افزایش ۲۵ درصدی محتوای پروتئین شود.
دکتر اسکات بودن از دانشگاه آدلاید، دانشکده کشاورزی، غذا و شراب که رهبری این تحقیق را بر عهده داشت، میگوید: «در مورد مکانیسم محرکهای عملکرد و محتوای پروتئین در تولید گندم اطلاعات کمی وجود دارد.
«کشف ژنی که این دو عامل را کنترل میکند، این پتانسیل را دارد که به تولید گونههای جدید گندم کمک کند که دانههایی با کیفیت بالاتر تولید کنند.
از آنجایی که گندم تقریباً 20 درصد از پروتئین مصرفی در سراسر جهان را تشکیل می دهد، تأثیر این تحقیق می تواند با ارائه غلات با محتوای پروتئین بالاتر، به طور قابل توجهی برای جامعه مفید باشد، که بنابراین می تواند به تولید مواد مغذی تر مانند نان و غلات صبحانه کمک کند.
این مطالعه اولین کار شناخته شده ای است که از غربالگری ژنتیکی جمعیت جهش یافته برای شناسایی ژنی استفاده می کند که رشد تولیدمثلی را در گندم کنترل می کند. بینش حاصل از یافته های تحقیق ، پتانسیل کمک به بهبود ارزش غذایی و اقتصادی گندم را دارد.
تنوع ژنتیکی که ما شناسایی کردیم باعث افزایش 15 تا 25 درصدی محتوای پروتئین برای گیاهانی می شود که در مزرعه رشد می کنند. این گونه ها همچنین سنبلچه های اضافی تولید می کنند که به نام خوشه های جفتی شناخته می شوند.
ما هنوز افزایش عملکرد را با سنبلچههای اضافی تشخیص ندادهایم، اما امیدواریم که افزایش عملکرد در گونههای جدیدی که توسط کشاورزان رشد میکنند، رخ دهد.
"افزایش محتوای پروتئین بدون کاهش عملکرد اتفاق می افتد، بنابراین این کشف، پتانسیل بهتری برای ارائه مزایای اقتصادی برای پرورش دهندگان دارد تا ارزش غذایی افزایش یافته به خودی خود.
جدا از نتیجه مهم این کار برای آینده اصلاح نژاد گندم، این تحقیق به خودی خود برای جامعه علمی ارزش بسیار زیادی دارد زیرا نمونهای زیبا از قابلیتهای جدید در دسترس تحقیقات گندم است.
این تیم انتظار دارد که گونههای جدید گندم طی 2 تا 3 سال در دسترس پرورشدهندگان قرار گیرد، که میتواند در مدت 7 تا 10 سال به مزایایی برای کشاورزان تبدیل شود.
یافته های این تیم امروز (11 می 2022) در مجله Science Advances منتشر خواهد شد .
این پروژه توسط انجمن سلطنتی (بریتانیا)، شورای تحقیقات علوم زیستی و بیوتکنولوژی (بریتانیا)، شورای تحقیقات استرالیا (ARC)، صندوق صنعت غلات استرالیای جنوبی (SAGIT) و موسسه تحقیقاتی ویت دانشگاه آدلاید تامین شده است.
مجله ارم بلاگ